Onlajn konferencija je uvod u dvodnevni interdisciplinarni regionalni forum eksperata, mladih istraživača i vizuelnih umetnika ŠumArt, koji je planiran za septembar 2022. godine. Forum je mesto na kome će se razmenjivati ideje i iskustva sa ciljem podsticanja intenzivnijeg angažovanja mladih ljudi u oblastima kulture i umetnosti.
Poslednjih godina, više nego ikada svesni smo da je glavna osobenost umetničke scene 21. veka (kao i mnogih drugih oblasti života) veliki uticaj globalizacije – sve veća
međupovezanost ljudskih aktivnosti i informacija kroz vreme i prostor. Sa druge strane, evidentno je da, iako je pojam savremene umetnosti postao univerzalni referentni model, nije se pojavio nijedan zajednički imenitelj. Danas uporedo postoje različite umetničke strategije i teorije koje ih podupiru a koje nisu sučeljene (kako je to bilo sa „izmima“ tzv. istorijske avangarde na početku dvadesetog veka). Kako mnogi savremeni filozofi formulišu, živimo u postistorijskom vremenu. U tom vremenu, sve prolazi, sve može da bude umetnost, ali da li je svako umetnik? Razmatranje večitog pitanja „zašto nam je potreban umetnik“ stavlja ga u središte promatranja i tako pokušava da odgonetne dve evidentne karakteristike savremene umetnosti 21. veka: prva se tiče toga da se od umetnosti zahteva da bude neprekidno medijski „prisutna“ to jest – da je participativna, sa tendencijom postavljanja javne sfere (i analogne i digitalne) kao mesta za umetničke intervencije i tako uklanja razlike između umetnika, kustosa , kolekcionara i aktiviste. Druga je pretvaranje umetnika u medijsku zvezdu sa ograničenim rokom trajanja. Ništa manje značajno je i pitanje da li “art of today,”ima pokretačku moć da promeni trenutak u kome je, preuzimajući tako odgovornost za stvaranje “originalnog“ ili je samo deo procesa reinterpretiranja već viđenog?
O ovim i mnogim drugim izazovima sadašnjeg trenutka razgovaramo sa našim večerašnjim panelistima (prvo bih predstavila dame, ne po redu izlaganja) gospođa dr Bo Henli Jokić, istoričarka umetnosti, gospođa Ksenija B. Marinković, istoričarka umetnosti i osnivač galerije Vitamin H, gospođa Marija Pokrajac, doktorand, istoričar umetnosti, gospođa Renata Panizzieri, likovni kritičar, gospođica Ema Bregović umetnica, gospođica Gala Čaki umetnica, gospođice Nataša Tapić i Smiljka Čabraja – istoričarke umetnosti, gospođica Marija Ćirić umetnica, gospodin mr Domagoj Semicki kolekcionar, prof. dr Nenad Perić, komunikolog i teoretičar medija.
Sigurni smo da će se i putem onlajn konferencija (a najavljujemo sledeću koja će biti održana 31.03.2022.) ostvariti primarni i najvažniji zadatak udruženja ŠumArt – a to je davanje doprinosa istraživanju različitih aspekata interakcije između umetničke teorije i prakse, sa težnjom i naglaskom na promovisanju i unapređenju dijaloga novih, mladih kolega i budućih stručnjaka. Krajnji rezultat kako foruma tako i onlajn konferencija je kritički razgovor o mogućnostima i izazovima epohe i preispitivanje novih pristupa i viđenja umetničke teorije i prakse.
UVODNI GOVOR
Poštovane dame i gospodo, uvaženi panelisti, zadovoljstvo mi je što mogu da vam se obratim i predstavim Četvrtu onlajn konferenciju ARHITEKTURA NA RASKRŠĆU. Onlajn konferencije su uvod u dvodnevni interdisciplinarni regionalni forum eksperata, mladih istraživača i vizuelnih umetnika ŠumArt, koji je planiran za septembar 2022. godine. Forum je mesto na kome će se razmenjivati ideje i iskustva sa ciljem podsticanja intenzivnijeg angažovanja mladih ljudi u oblasti kulture i umetnosti. Razumevanje procesa i izazova sa kojima se susreće arhitektura 21. veka započelo bi sa pokušajem davanja odgovora na pitanje da li se dogodio određeni „revolucionarni“ događaj koji se odigrao u samom jezgru umetnosti. Razmišljajući upravo o umetničkim stemljenjima novog milenijuma, arhitekta Džejms Lou (James Law Cybertecture International) je rekao – „građevine 21 veka biće sasvim drugačije od zgrada 20 veka. One nisu od betona, čelika i stakla, već od novih netaknutih materijala, multimedijalne i interaktivne tehnologije. Arhitektura će doći do nove forme svetlosti, sajbertukture“. Sa druge srane, “Zelena arhitektura” Zahe Hadid, Mocarta savremene arhitekture po mišljenju mnogih teoretičara, osmišljena je tako da se koriste ne samo prirodni oblici već i resursi – sunčeva svetlost, kišnica, ekonomična ventilacija, ekološki materijali. Kada govorimo o arhitekturi kao vizuelnoj umetnosti moramo naglasiti da svako delo u sebi pre svega sadrži određeni smisao kako bi mogli da ga čitamo kao artefakt određenog značenja. Sredstva kojima se najpre značenje gradi, a koja su podložna transformacijama, kao i usmeravanje razumevanja poruka (dekodiranje) koje arhitektonsko delo nosi, imaju za savremenu arhitekturu i za arhitekte veoma značajnu ulogu. Minimalizam u arhitekturi, kao paradigma arhitekture 21 veka, predstavlja traganje za suštinom koja se nalazi u nesvodljivom minimumu. Nadahnuta upotreba arhitektonskih celina (arhetipskih elemenata), kroz fantazmu ideje (što možemo videti i u radovoma gore spomenutih arhitekata) preuzima najveću odgovornost za davanje identiteta objektu, jer učestvuje u formiranju njegovog jezika i zbog toga i razumevanju fluidnog prostora oslobođenog potrebe za dopunjavanjem. Upravo ovaj svedeni jezik arhitekture odgovara dobu obeleženom elektronskim komunikacijama, što bi mogao i biti jedan od odgovora na postavljeno pitanje. Pojava „lajka“ kao mere estetske vrednosti inherentno je rastućem trendu što vešto korespondira sa evidentnom karakteristikom savremene umetnosti 21. veka: prva se tiče toga da se od umetnosti zahteva da bude neprekidno medijski „prisutna“ ali i dualna – drugim rečima, da njena vrednost koja je u određenom momentu aktuelna, može u narednom periodu značajno da fluktuira. Drugi problem se odnosi na pitanje da li The forth online conference CHALANGES OF THE CONTEMPORARY MOMENTUM 2022 arhitekta postaje predmet pretvaranje u medijsku zvezdu sa ograničenim rokom trajanja, ili pak ostaje anonimam unutar arhitektonskih biroa. Ništa manje značajno je i pitanje sve veće potrebe, odnosno, sve je više izraženom trendu ponovnog ”otkrivanja” i reafirmacije javnih prostora, od teme oblikovanja, dizajniranja, novih sadržaja do sve značajnije uloge javnih prostora kao javne scene, pokazatelja i modifikatora stanja socijalne sredine. O ovim i mnogim drugim izazovima sa kojima se susreće savremena arhitektura govore naši večerašnji panelisti (prvo bih predstavila dame, ne po redu izlaganja) gospođa dr Bo Henli Jokić, istoričarka umetnosti, gospođa dr Bo Henli Jokić, koordinator međunarodnih projekata i saradnje ŠumArt, istoričarka umetnosti Tema: Portavilion: Commissioning Contemporary Visual Art in the Public Domain, dr Iva Čukić, Ministarstvo prostora i predavač na Departmanu za urbanizam na Tehničkom fakultetu u Berlinu, teme: Savremena arhitektonska produkcija u Srbiji – uzroci i posledice (viđeno iz ugla žirija 44. Salona arhitekture), urbanističko planiranje u Beogradu i uloga obrazovanja u arhitekturi; doktorand Jelena Gačić Ivanov, tema: ARHITEKTURA ZLATIBORA: od zamisli arhitekte Jovanke Jeftanović do masovne urbanizacije; prof. dr Nenad Perić, programski direktor ŠumArt, redovni prof. nauka i redovni prof. umetnosti , Institut za srpsku kulturu i Fakultet društvenih nauka, tema: Beograd, putovanje kroz vreme. Diskusiju će moderirati gospođice Nataša Tapić i Smiljka Čabraja – istoričarke umetnosti. Teme će se izlagati na srpskom i engleskom jeziku.
Ladies and gentlemen, dear panellists, it is my great pleasure to present the Second Online Conference CHALLENGES OF THE CONTEMPORARY MOMENTUM.
The online conferences are announcements to the two-day interdisciplinary regional forum of experts, young researchers and visual artists ŠumArt, planned for September 2022. A forum is a place for exchanging ideas and experiences to encourage more intensive engagement of young people in culture and art.
In recent years, we are aware more than ever that the main feature of the 21st-century art scene (and many other areas of life) is the impact of globalization – the growing interconnectedness of human activities and information through time and space. On the other hand, it is evident that, although the notion of contemporary art has become a universal reference model, no common denominator has emerged. Today, various artistic strategies and theories support them are not confronted (as was the case with the „isms“ of the so-called historical avant-garde at the beginning of the twentieth century). As many modern philosophers put it, we live in a post-historic time where everything can be art but is everyone an artist?
Consider the eternal question „why do we need an artist“ puts him at the centre of observation and thus tries to decipher two evident characteristics of contemporary art of the 21st century: the first – art requires to be constantly „present“ in the media, to be participatory, with a tendency to place the public sphere (both analogue and digital) as a place for artistic interventions and thus removes the differences between artists, curators, collectors and activists. The second is to turn an artist into a media star with a limited lifespan. No less important is the question of whether the „art of today“ has the driving force to change the moment in which it is, thus taking responsibility for creating the „original“ or is it just part of the process of reinterpreting what has already been seen?
These are some questions we will discuss with tonight’s panellists.
Let me introduce the ladies first, not in the order of presentation / Mrs Dr Bo Henli Jokić, art historian, Mrs Ksenija B. Marinković, art historian and founder of the VitaminX Gallery, Mrs Marija Pokrajac, PhD student, art historian, Ms Renata Panizzieri, art critic, Ms Ema Bregović artist, Ms Gala Čaki artist, Ms Nataša Tapić and Smiljka Čabraja – art historians Ms Marija Ćirić, Mr Domagoj Semicki, Collector / Ek-Ju Contemporary Art, prof. Dr Nenad Perić, media theorist.
By online conferences, we will achieve the primary and most important task of the ŠumArt association / to contribute to researching various aspects of the interaction between art theory and practice and promoting and enhancing the dialogue of new, young colleagues and future professionals.
Therefore, we are announcing the next one on March 31, 2022)
The result of the forum (the online conference as well) is a critical discussion of the possibilities and challenges of the era and a re-examination of new approaches and views of art theory and practice.
Rattling fantastic info can be found on web site.Expand blog